سخنان معصومین(ع)درباره امام على بن موسى الرضا(ع )

1. رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم:
«ستدفن بضعه منى بخراسان ما زارها مکروب الا نفس الله کربته ولا مذنب الا غفر الله ذنوبه.»(1)

پاره تن من در خراسان دفن خواهد شد، هیچ گرفتار و گنه‏کارى اورا زیارت نکند جز این که خداوند گرفتارى او را برطرف سازد وگناهانش را ببخشاید.

2. امام رضا علیه السلام:
«ان لکل امام عهدا فى عنق اولیائه و شیعته و ان من تمام‏الوفاء بالعهد و حسن الاداء زیارة قبورهم. »(2)

هر امام و رهبرى، عهد و میثاقى بر پیروان و دوستدارانش داردو همانا یکى از اعمالى که نمایانگر وفادارى و اداى میثاق است،زیارت آرامگاه آنان است.

3. امام رضا علیه السلام:
«اللهم انک تعلم انى مکره مضطر فلا تؤاخذنى کما لم تؤاخذ عبدک‏و نبیک یوسف حین وقع الى ولایة مصر.»(3)

بار خدایا تو مى‏دانى که من بر پذیرفتن ولایتعهدى مامون مجبورو ناچارم پس مرا مؤاخذه مکن همان گونه که بنده و پیامبرت یوسف‏را به هنگام پذیرفتن حکومت مصر مؤاخذه نکردى.

4. امام رضا علیه السلام:
«قد علم الله کراهتى لذلک، فلما خیرت بین قبول ذلک و بین‏القتل اخترت القبول على القتل.»(4)

ریان گوید: به حضرت رضا علیه السلام عرض کردم مردم مى‏گویند شمابا این که اظهار بى‏رغبتى به دنیا مى‏کنید ولایتعهدى راپذیرفته‏اید؟ امام فرمود: خداوند خود مى‏داند که من این امر راناپسند مى‏داشتم ولى چون بین پذیرش آن و مرگ مخیر شدم، قبول آن‏را بر مرگ ترجیح دادم.

5. امام رضا علیه السلام:
«من زارنى على بعد دارى و مزارى اتیته یوم القیامه فى ثلاثة‏مواطن حتى اخلصه من اهوالها اذا تطایرت الکتب یمینا و شمالا وعند الصراط و عند المیزان.»(5)

کسى که با دورى راه سرا و مزارم را زیارت کند، روز قیامت درسه جا [براى دستگیرى] نزد او خواهم آمد و او را از بیم وگرفتارى آن موقفها رهایى خواهم بخشید: هنگامى که نامه‏ها [ى‏اعمال] به راست و چپ پراکنده شود، نزد صراط و نزد میزان [هنگام‏سنجش اعمال].

6. امام رضا علیه السلام:
«من زارنى و هو یعرف ما اوجب الله تعالى من حقى و طاعتى فاناو آبائى شفعائه یوم القیامة و من کنا شفعائه نجى.»(6)

هر که مرا زیارت کند در حالى که حق و طاعت مرا که خدا بر اوواجب کرده بشناسد، من و پدرانم در روز قیامت‏شفیع او هستیم وهر که ما شفیع وى باشیم نجات یابد.

7. امام رضا علیه السلام:
«انى ساقتل بالسم مظلوما فمن زارنى عارفا بحقى... غفر الله‏ما تقدم من ذنبه و ما تاخر.»(7)

من به زودى مظلومانه با سم به قتل خواهم رسید. پس هر که باشناخت‏حق من زیارتم کند خداوند گناهان گذشته و آینده او راببخشاید.

8. امام رضا علیه السلام:
«... و هذه البقعة روضة من ریاض الجنة و مختلف الملائکة لا یزال‏فوج ینزل من السماء و فوج یصعد الى ان ینفخ فى الصور.»(8)

این بارگاه بوستانى از بوستان‏هاى بهشت است، و محل آمد و شدفرشتگان آسمان، و همواره گروهى از ملائکه فرود مى‏آیند و گروهى‏بالا مى‏روند تا وقتى که در صور دمیده شود.

9. امام رضا علیه السلام:
«و قد اکرهت و اضطررت کما اضطر یوسف و دانیال علیهما السلام اذقبل کل واحد منهما الولایة من طاغیة زمانه، اللهم لا عهد الاعهدک و لا ولایة الا من قبلک فوفقنى لاقامة دینک و احیاء سنة‏نبیک... .»(9)

من [به این کار] واداشته شدم و ناچار گشتم، چنان که یوسف ودانیال علیهما السلام مجبور شدند چه هر یک از آن دو، ولایت رااز خودکامه زمان خویش پذیرفتند، خدایا پیمانى نیست مگر پیمان‏تو و ولایتى نیست مگر از سوى تو، پس مرا در برپا داشتن دینت وزنده کردن سنت پیامبرت توفیق رسان.

10. امام رضا علیه السلام:«قد نهانى الله عز و جل ان القى بیدى الى التهلکة فان کان الامرعلى هذا... اقبل ذلک على انى لا اولى احدا و لا اعزل احدا و لاانقض رسما و لا سنة.»(10)

خداوند مرا بازداشته از این که خویش را با دست‏خود به نابودى‏افکنم، پس اگر قرار چنین است آن را مى‏پذیرم به شرط آن که نه‏کسى را به کار گمارم و نه کسى را از کار کنار گذارم و نه رسم‏و سنتى را نقض کنم.

پى‏نوشت‏ها:

1- عیون اخبار الرضا، ج‏2، ص‏257.

2- بحار، ج‏100، ص‏116.

3- بحار، ج‏49، ص‏130.

4-عیون اخبار الرضا، ج‏2، ص‏139.

5- وسائل، ج‏10، ص‏433.

6- همان، ج‏5، ص‏436.

7-همان، ج‏10، ص‏438.

8- بحار، ج‏102، ص‏44.

9- عیون اخبار الرضا، ج‏1، ص‏19.

10- علل الشرایع، ج‏1، ص‏226.